GMINNA BIBLIOTEKA PUBLICZNA

Szczęśliwe miasto. Żyje się w nim według różnych systemów. Dżuma: przekreśla wszystkie systemy. A mimo to umierają. [...]

Zamykają miasto. Umiera się w zamknięciu i na kupie. Jest jednak pewien pan, który nie odstępuje od swoich zwyczajów. Nadal przebiera się do kolacji. Członkowie jego rodziny kolejno prze- stają zjawiać się przy stole. On sam umiera nad talerzem, wciąż w stroju nienagannym. Jak mówi pokojówka: "Zawsze to pewien zysk. Nie trzeba go przebierać". [...]

Mężczyzna kocha kobietę i widzi na jej twarzy znaki dżumy. Nigdy już nie będzie jej tak kochał. Ale nigdy nie budziła w nim też takiej odrazy. Jest rozdwojony. Ale ciało zawsze triumfuje. odraza - zwycięża. Bierze ją za rękę, wyciąga z łóżka, wlecze przez pokój, korytarz, schody, przez dwie małe ulice na główną ulicę. Tam zostawia ją przy ścieku. "W końcu są jeszcze inne".

"Wiemy, oczywiście, że dżuma ma swoje dobrodziejstwa, że otwiera oczy i zmusza do myślenia. Pod tym względem jest taka sama jak każde zło tego świata i jak sam świat. [...] Jeśli wziąć pod uwagę nieszczęścia naszych braci, trzeba być szaleńcem, zbrodniarzem albo nikczemnikiem, by zgodzić się na dżumę, choćby jednostki czerpały z niej wielkość; i w jej obliczu jedynym hasłem człowieka jest bunt".

Do Dżumy W ludziach jest więcej rzeczy godnych podziwu niż pogardy.
[z Notatników Alberta Camusa, przekład Joanna Guze]

Czy szalona miłość w czasach zarazy potrafi uratować to, co w życiu najcenniejsze?

Znana z "Perskiej kobiecości" Joanna, po kolejnym nagłym wyjeździe z Bali, gdzie planowała wspólną przyszłość z Richardem, zmuszona jest do życia z nieustannie gnębiącym ją mężem. Nagły wybuch pandemii i związane z tym ograniczenia znacznie pogarszają jej sytuację. Ponadto długi brak kontaktu z Richardem powoduje, że ogarnia ją zwątpienie co do stałości jego uczuć. Czy wielka miłość okaże się tylko ułudą?

Główne bohaterki perskiej sagi muszą stawiać czoło nowej rzeczywistości, a jedna z nich traci w pandemii najbliższą osobę. Jak sobie z tym poradzi?

Joanna na jednym z sekretnych przyjęć poznaje czarującego mężczyznę, dużo młodszego od siebie. Ogarnięta zupełnie nowymi dla niej uczuciami i namiętnościami rzuca się w jego ramiona, aby przeżyć euforyczny romans.

Laila Shukri w kolejnej pełnej namiętności i miłości powieści stawia przed czytelnikiem fundamentalne pytania dotyczące wartości i sensu życia.

Znana z Perskiej niepewności Joanna wciąż tkwi w swoim nieszczęśliwym małżeństwie z Alim. Pandemia ciągle trwa i życie pod jednym dachem z gnębiącym ją na każdym kroku mężem robi się coraz trudniejsze do zniesienia.
Niespodziewaną propozycję Alego, żeby razem z córkami towarzyszyła mu w jego biznesowym wyjeździe na Malediwy, na początku przyjmuje z dużą rezerwą. Jednak gdy już znajduje się na emanującej nieodpartym urokiem prześlicznej wyspie, to w turkusie oceanicznych fal, zieleni bujnej roślinności i bieli piasków bezkresnych plaż odnajduje trochę wewnętrznego spokoju.

Kiedy nagle na tropikalnej wyspie pojawia się dużo młodszy, przystojny Dżasim, z którym wcześniej nawiązała sekretny, euforyczny romans, rzuca się w jego ramiona, aby ponownie przeżyć z nim szaloną miłość i namiętność. Na jak wielkie niebezpieczeństwo się naraża, plamiąc honor zdradzanego męża? Czy uda jej się uciec i rozpocząć nowe życie u boku ukochanego mężczyzny?

Laila Shukri w kolejnej niezwykle barwnej powieści skłania czytelnika do refleksji nad tym, jak w nieprzewidywalnym i pełnym chaosu świecie odnaleźć siebie - i to, co w życiu najważniejsze.

Feministyczna wersja Władcy Much opowiadająca o trzech najlepszych przyjaciółkach, które mieszkają w szkole z internatem dla dziewcząt, mieszczącej się na wyspie objętej kwarantanną. Po tym, jak jedna z nich nagle znika bez śladu, reszta dziewczyn musi przebyć trudną drogę, by odkryć prawdę o swoim więzieniu. Ten najnowszy debiut to porywająca powieść, niepodobna do niczego.